بسم اللّه الرحمن الرحیم

تَحْسَبَنَّ الَّذين قُتِلوا في سَبيلِ الله امواتاً بَل احياءً عِنْدَ رَبِّهِم يُرْزَقُون

«گمان مبريد كساني كه در راه خدا كشته مي‌شوند مرده‌اند بلكه زنده‌اند و در نزد پروردگارشان روزي مي‌خورند»

«قرآن كريم»

مادرم مرا ببخش از اين‌كه نامه‌ام خون‌آلود است زيرا چيزي كه باعث نوشتن اين وصيت‌نامه شده يك تكه چوب و مقداري از خون جوانان تيرخورده كه در روي دشت و بيابان سر به فلك كشده مي‌شده نوشته‌ام. مادرجان من با تمام قواي خود مي‌جنگم گرمي آفتاب تابستان باد سرد پاييز برف و باران سنگين زمستان را در جنگ تحمل مي‌كنم و خود را فداي اسلام و ميهن مي‌كنم. مادر من از جبهة جنگ نمي‌گريزم زيرا نمي‌خواهم ماية‌ سرافكندگي تو باشم گرچه از كشته شدن من گريه مي‌كني اما هميشه سربلند خواهي بود و بايد افتخار كني كه پسرت را فداي مكتب قرآن و اسلام نموده‌اي و هميشه خواهي گفت او شجاعانه جنگيد و با افتخار كشته شد. سلام به تو اي پدرم اي پدر مهربانم اميدوارم چون حسين باشي و سلام به تو اي مادرم مهربانم كه اميدوارم چون ليلا مادر علي‌اكبر حسين صبر داشته باشي و سلام بر شما اي خواهرانم و اميدوارم كه هم‌چون بانوان صدر اسلام به اسلام و مسلمين خدمت كنيد و از برادرانم مي‌خواهند كه مرا ببخشند. مادرم براي من گريه مكني اگر سر در بدن نداشتم عزيزتر از امام حسين نيستم و اگر دست در بدن نداشتم عزيزتر از قمربني‌هاشم ابوالفضل نيستم و اگر جنازه‌ام هم به دست شما نرسيد عزيزتر از شهداي ديگر نيستم.

                                                                                                            «والسلام»   

اصغر برزگر آراني