محمود یونسی در سال 1349 در بیدگل متولّد شد. خبر پسردار شدن را که به پدرش گفتند، می گوید: «قند توی دلم آب شد و بسیار خوشحال شدم و به حدّی وی را دوست داشتم که طاقت دوری وی را نداشتم. حتّی زمانی که کودک بود وقتی به صحرا می­رفتم او را سوار الاغ می­کردم و همراه خود می­بردم». وی تحصیلات ابتدایی را در مدرسة شهید دشتبانی گذراند. هنگام تعطیلی مدرسه در کار کشاورزی به پدرش کمک می­نمود. وی فردی ساکت و کم حرف بود.

هم زمان با فعّالیّت های نوجوانان و جوانان در بسیج، او نیز به مدّت 4 سال در پایگاه صاحب الزمان^(عج) بیدگل فعّالیّت می­کرد و در هر هفته یک شب در پایگاه نگهبانی می­داد. از خصایص ارزشمند وی نماز اوّل وقت، اکثر اوقات خواندن نماز شب و فعّالیّت بسیار در هیأت­های مذهبی ماه محرّم بود. کار در کوره­های آجرپزی با مشقّت برای دست آوردن روزی حلال از ویژگی های خاصّ ایشان بود. حتّی صورت وی در صحرا (به علّت کار کردن برای پدرش) سوخته و چروکیده شده بود.

مادرش خواب حضرت فاطمه ^(س) را دیده بود؛ گویا در عالم خواب سه مرتبه به ایشان گفته که صبر کن. دوست محمود به منزل آن ها آمده بود و من همه چیز را متوجّه شدم و خداوند را صد هزار مرتبه شکر می­کند که صبر زیادی به او داده و توانسته فراغ فرزندش را تحمّل کند.

سرانجام او در عملیّات قادر، در منطقة حاج عمران در تاریخ 1365/10/24 به شهادت رسید و در گلزار شهدای امامزاده هادی^(ع) بیدگل آرام گرفت.

روحش شاد و راهش پررهرو باد