فخرالدّین در سال 1350 در خانواده­ای ساده و صمیمی به دنیا آمد. دوران ابتدایی را در مدرسه برادران شهید جندقیان گذراند. در دوران جوانی به کارگری مشغول شد و چون تحصیلات عالی نداشت؛ کمتر در فعّالیّت­های اجتماعی شرکت می­کرد.

رابطه­اش با اعضای خانواده توأم با مهربانی بود؛ از نظر اخلاقی، فردی متواضع و فروتن و بزرگ ترین آرزوی او تحوّل در خانواده بود.

ایشان مجرّد زیست و در انجام واجبات کوشا بود. در جوانی ساده، صمیمی، هوشیار و اهل کار و کوشش بود. وی در راه تحقّق اهداف خانواده خیلی تلاش می­کرد و نسبت به وضع تنگ دستی خانواده حسّاس بود و شاید یکی از دلایل عدم ادامة تحصیل او همین وضعیّت سخت اقتصادی و معیشتی خانواده­اش بود، به همین منظور و برای رفع تنگ دستی، تمام اوقات خود را صرف کار می­کرد و همین علّت منجر شد به کارگری روی آورد.

وقتی زمان خدمت سربازی فرا رسید از طرف ارتش جمهوری اسلامی ایران به خدمت مقدّس سربازی اعزام شد و برای انجام وظیفه به جبهه­ هاشتافت. در هنگام بازگشت از جبهه صحبت­هایی پیرامون خسارت باقی مانده از جنگ بیان می­کرد.

وی تا قبل از شهادت مجروح نشده بود. هنگام وداع برخوردی گرم و صمیمانه داشت و هنگام اطّلاع از شهادتش، همه غمگین شدند. سرانجام شهید لبّافیان در تاریخ 1370/02/23 در منطقة ماهشهر خوزستان بر اثر انفجار مین ضدِّنفر به شهادت رسید.

روحش شاد و راهش پررهرو باد