علی طالبی نصر­آبادی در دهم مهرماه 1346 در نصرآباد از توابع شهرستان آران و بیدگل در خانواده اي مذهبي و زحمتكش به دنیا آمد. او بعد از اتمام دوره­ ی ابتدایی به کشاورزی پرداخت ولی همراه با کار، همچنان به صورت شبانه تحصیل را تا دوّم راهنمایی را ادامه داد. مجدداً به دلیل پاره ای مشکلات، دوباره ترک تحصیل کرد.

شهيد طالبي با شروع انقلاب اسلامي همگام با امت حزب الله در راهپيمايي ها و تظاهرات ضدرژيم شركت مي كرد. پس از پيروزي انقلاب اسلامي جهت حفاظت از روستا به همراه ديگر برادران متعهد و دلسوز، شب ها به نگهباني و گشت مي پرداخت. با تأسيس پايگاه بسيج در روستا، به عضويت بسیج درآمد و در كلاس هاي آموزش شركت کرد تا نهایت تبدیل به نيروي فعال بسيج شد. همچنین در فعاليت هاي مذهبي و اجتماعي و عمراني از قبيل شركت در ساخت كتابخانه­ ی روستا و در همكاري با جهادسازندگي و انجمن اسلامي حضوری فعال داشت. شهيد طالبي در کنار این فعالیت ها، به هنگام فراغت در منزل به مطالعه­ ی كتاب و روزنامه و جزوه هاي دینی مي پرداخت.

او علاقه­ ی زيادي به دعاي كميل و ندبه و توسّل داشت و در مسجد و مراسم مذهبي فعالانه شركت می کرد. او دعا و قرآن را با صوت زيبا می خواند و مداح اهل بيت بود.

با شروع جنگ تحميلي، شهيد طالبي علاقه­ ی زيادي برای حضور در جبهه هاي حق عليه باطل نشان داد، اما مسئولان به علت كمي سن او مانع رفتنش به جبهه مي شدند. او با اصرار زياد تا پادگان 15خرداد اصفهان نيز اعزام شد ولي موفّق نشد به جبهه برود. گريه های او به هنگام بازگشت هنوز در خاطره ها مانده است. شهید نصرآبادی بالاخره در اواخر سال 61 موفّق به اوّلين حضور داوطلبانه برای کمک به مناطق محروم سيستان و بلوچستان شد. خصوصيات اخلاقي شهيد در اين مأموريت زبانزد دوستان و فرماندهانش شده بود.

بعد از اتمام اولين مأموريت به پايگاه بسيج مراجعه و با تلاش و كوشش فراوان به حفظ و اداره­ ی پايگاه مشغول شد. مسئولان پايگاه به خاطر فعالیت های خالصانه­ ی علی او را به فرمانده ي يكي از گرو ه هاي مقاومت پايگاه انتخاب كردند. ايشان مجدداً در تاريخ 18/ 2/ 62 تقاضاي اعزام به جبهه کرد و به جبهه هاي حق عليه باطل اعزام شد. او سرانجام در عمليات والفجر2 در تاریخ 1362/5/2 طي رشادت هاي زياد و با ذكر «يامهدي» به شهادت رسید.