عباس نخستین روز از فصل بهار در آران متولّد شد. خانواده او با عشق و علاقه­ای که به پرچم­دار کربلا حضرت عباس^ع داشتند نام او را «عباس» گذاشتند.

عباس طالب پور تا پنجم ابتدایی تحصیل کرد و برای این­که کمک پدرش باشد، در مغازه پدری مشغول به کار شد با مراجعین و مشتری­ها برخورد خوب و مناسبی داشت و اگر شخصی خرید می­کرد و نیاز به مساعدت و انتقال اجناس خریداری شده تا منزل را داشت به آن­ها کمک کرد.

با شروع جنگ تحمیلی علاقه داشت در جبهه­ های نبرد علیه باطل حضور پیدا کند و چون متوّجه نارضایتی والدین شد، تحمّل کرد ولی وقتی موعد سربازی­اش رسید به والدین گفت: الآن که دیگر وقت رفتن به خدمت مقدّس سربازی است که اعزام شد و پس از گذراندن دوره آموزشی برای مبارزه با متجاوزان بعثی عازم جبهه­ های حق علیه باطل گردید.

او مدّتی آرزوی حضور در جبهه را داشت که با رفتن به سربازی به هدفش رسید. آخرین مرتبه­ای که مرخصی آمده بود به دیدار همه بستگان و فامیل­ها رفت و به آن­ها اعلام کرد این آخرین دیدار من با شما است و این آخرین سفر من است و با شهادت بر می­گردم. گویی به او الهام شده بود که به آرزویی که همان لقاء پروردگار است می­رسد.

همان­طور که انتظار شهادت را داشت و به دنبال آن بود در منطقه سرپل ذهاب در عین خدمت به اسلام و کشور اسلامی ایران در تاریخ1363/12/13 بر اثر اصابت ترکش دشمن بعثی به کمر به فیض عظمای شهادت رسید و پیکر مطهرش در گلزار شهدای امام­زاده محمّدهلال بن علی^ع آران آرام گرفت.

روحش شاد و راهش پر ره­رو باد.