بسم الله الرحمن الرحیم

و من يخرج من بيته مهاجر الي الله و رسوله ثم يدركه الموت فقد وقع اجره علي الله

و هرگاه كسي از خانه خويش براي هجرت سوي خدا و رسول او بيون آيد و در سفر مرگ وي را فرا رسد اجر ثواب چنين كسي بر خداست.

به نام خداوند قاهر قهار و جبار و عادل و بخشنده مهربان و به نام نامي حضرت محمد^(ص) خاتم الانبياء و به نام مهدي معود امام زمان^(عج) و به نام بنيانگذار جمهوري اسلامي امام خميني، شهادت، شهادت دريچة آزدي من از دنيا. شهادت، شهادت منتهاي حركت يك مسلمان. شهادت، شهادت آزادي قلوب عازمان به سوي خدا. شهادت، شهادت نهايت آرزوي مشتاقان و عاشقان. آري شهادت است كه مرز حق و باطل را مشخص مي كند و حسين بن علي^(ع) با پيام و خونش به مستضعفين عالم گفت كه اي مستضعفين در هر كجا هستيد اگر مي توانيد بميرانيد و اگر نتوانيد بميريد و اي مسلمانان در هر كجا هستيد زيربار ذلت و زور نرويد و امام ما نيز فرموده اند ملتي كه شهادت دارد اسارت ندارد. به راستي چه زيبا و شيوا مي گويد اين پير بيدار امت و راستي بعد از چند سالي كه از پيروزي اين انقلاب مكتبي مي گذرد آيا براي آمريكاي جنايتكار و دست نشانده هاي داخلي ؟؟؟ او بس نيست كه به اين سخن زنده امام ما ايمان پيدا كرده باشند كه اين سخن آن است: راستي مردمي كه شهادت را طالبند پيروزند و نمونه اش را ما در جبهه ها روشن و واضح ديده ايم و اينك چند وصيتي كوتاه:

پدر و مادرم بدانيد كه من آگاهانه در اين راه قدم برداشته ام چرا كه خون سرخ شهيدان از هابيل تا حسين^(ع) تا شهيدان گلگون كفن كربلاي ايران صدايم مي زنند كه چرا آخر تو نشسته اي آخر ما مسلمان هستيم و در عصري زندگي مي كنيم كه ظلم سراسر جهان را فرا گرفته است پس ما بايد عدل الهي بر مبناي توحيد را در سراسر جهان استوار گردانيم من يقين دارم كه شهادت تصادفي نيست لياقت و سعادت مي خواهد و اين سخن همان سخن شهيد مظلوم آيت الله دكتر بهشتي^{(رضوان الله تعالي اليه)} كه مي گويد بهشت را به بهانه ندهند بلكه به بها دهند.

وصيت به پدر و مادر: من به سفر رفته ام و نبايد دست خالي برگردم و بايستي سوغاتي ارمغان بياورم اين سوغاتي با پيروزي اسلام و نابودي صدام است و تشكيل جمهوري اسلامي درعراق يا بهترين ارمغان براي شما شهادت براي من است و اميدوارم كه به اين فيض بزرگ نائل شوم. و تو اي مادرم بايد افتخار كني كه من در راه خدا به درجة رفيعة شهادت نائل گرديده ام و هم چنين من نيز افتخار مي كنم كه در دامان پاك چنين مادر مهرباني و رنج كشي پرورش يافته ام و شهيد شده ام در راه خدا. مادرم وقتي كه به كنار قربانيت آمدي دستت را به سوي آسمان بلند كن و بگو پروردگارا اين قرباني ناقابل را از من بپذير.

وصيتم به پدرم: پدرم از دور صورت و دست پينه بسته ات بر اثر كارهاي فراوان را مي بوسم چون كه رسول خدا اين دست پينه بسته را مي بوسيد و مي گويد كه اين دست هرگز آتش جهنم را لمس نمي كند پدرم ناراحت از شهادت من مباش چون كه من به ديار عاشقان و به سوي معبودم الله مي روم. پدرم بگو كه مرا غسل و كفن نكنند چون كه من از حسين بالاتر نيستم كه او را با قطعه اي از بوريا به خاك سپردند و نيز لباس عزا بر تن نكن بلكه جامة شادي بپوش چون كه من به حجلة دامادي رفتم. پدرم از شما مي خواهم بر تابوتم عكسي از امام نصب كنيد و در كنار آن عكس كوچك من را نصب كنيد تا منافقين بدانند كه من تا آخرين لحظة عمرم حتي در شهادت وفادار ولايت فقيه بوده ام ونيز بر تابوتم يك قرآن بگذاريد تا مزدوران شرق و غرب بدانند كه هدف من از كشته شدن ماديات نبود بلكه به خاطر حفظ اسلام و قرآن و كيان بوده است و نه هيچ چيز ديگر.

وصيتم به خواهرم: خواهرم مي خواهم فاطمه وار زندگي كني و زينب گونه مبارزه كني. خواهرم حجابت را حفظ كن كه حجابت ضربة محكمي به دهان آمريكا و عمالش و منافقين مي زني. خواهرم هميشه از خون پاك شهيدان محافظت كن و اگر محافظت نكني در نزد خدا و نزد شهيدان مسئول خواهي بود. خواهرم باز هم مي گويم كه حجابت را حفظ كن چون كه حجاب تو وقار توست و نيز حجابت از خون سرخ من رنگين تر است.

وصيتم به مردم شهيد پرور: اي مردم با شركت در نمازجمعه اين دانشگاه مسلمين كه بزرگ ترين سلاح ماست در برابر دشمن كه مشت محكمي بر دهان ابرقدرت هاي جهان خوار بزنيد مبادا باعث ناراحتي امام شويد مبادا با رفتار و كردار خود و كمبودهاي مصنوعي كه آمريكاي جنايتكار براي ما ايجاد كرده است عوض كرده و پشت به اسلام كنيد. هميشه گوش به فرمان امام باشيد و بدانيد كه اگر دست از او برداشتيد با ذلت مواجه خواهيد شد مردم وحدت را، وحدت را حفظ كنيد. اي مادرجوانان مبادا از رفتن فرزندان تان به جبهه جلوگيري نماييد كه فردا در محضر خدا نمي توانيد جواب زينب را بدهيد كه تحمل داغ فرزندانش و برادرانش و فرزندان برادرانش را در صحراي كربلا ديد مثل مادر وهب كه يكي از ياران امام حسين كه در كربلا شهيد شد باشيد. داستان آن ها چنين است وهب از مادرش اذن جهاد رفتن گرفت مادرش گفت تو را در راه خدا به جهاد مي فرستم و او رفت و در كربلا ياري حسين را كرد و شهيد شد و دشمن سر او را جدا كرد و براي اين كه مادرش را زجر دهد سر او را به نزد مادر پرتاب كردند مادرش نيز سر او را به دشمن پرتاب كرد و گفت قرباني را كه در راه خدا داده ام هرگز سرش را هم پس نمي گيرم.

وصيتم به دوستان: دوستانم من مي خواستم كه هميشه شمع باشم و بسوزم و نور بدهم و اما من مي خواستم هميشه مظهر فداكاري و شجاعت باشم و پرچم شهادت را بر دوش بكشم و شما نيز اين چنين باشيد دوستانم به هوش باشيد كه گول گروهك ها را نخوريد كه اگر فريب خورديد به اسلام و قرآن و خون پاك شهيدان خيانت كرده ايد در هر قدمي كه برمي داريد فكر كنيد و بعد آن قدم را برداريد و هرچه بيشتر سعي كنيد كه مغلوب نفس اماره تان نشويد و او را مغلوب خود كنيد و نيز گوش به فرمان امام باشيد و هرچه او مي گويد عمل كنيد و بدانيد كه اگر دست از او برداشتيد بدانيد كه ديگر شكست خواهيد خورد و بازگشتن به جاي اول سخت است.

در پايان از تمامي، پدر ومادرم و خواهرم و فاميل ها و دوستان و آشنايان طلب مغفرت مي كنم و شما را به خداي بزرگ مي سپارم و وارد ميدان نبرد با كفر مي شوم.

والسلام من الله التوفيق

احمد رحيم آراني