منصور در سال 1347 در خانوادة مذهبی در روستای آب­شیرین دیده به جهان گشود. ایشان در سن 6 سالگی همراه با خانواده پا به شهر نوش­آباد نهاد و 7 ساله بود که در مدرسة کلیم کاشانی تحصیل را شروع کرد.

با وجود سن کم، فردی متدیّن، اهل مسجد و نماز جماعت بود. از نظر اخلاقی، فردی مهربان و دلسوز بود. نظر به این­که خانوادة ایشان از نظر مالی در مضیقه بودند و به سختی زندگی را می­گذراندند، ایشان برای این­که کمک حال خانواده باشد؛ در حین تحصیل به قالی بافی مشغول بود تا بتواند گره مشکلات خانواده را باز کند. وی برای پدر و مادرش احترام زیادی قائل بود و پدر و مادرش از او بسیار راضی بودند. به علّت علاقة زیادی که به امام داشت پانزده ساله بود که مقطع راهنمایی را رها کرد و روانة جبهه ­ها شد و در عملیّات کربلای 4 شرکت کرد و مجروح گردید و هنوز بهبود نیافته بود که دوباره عازم جبهه­ های کردستان شد و بعد از 2 ماه به مرخّصی آمد. در حین مرخّصی به پابوس امام رضا^(ع) رفت و بعد دوباره روانة جبهه ­های جنوب شد. تا این­که در شب تاسوعای حسینی در سال 1365 در منطقة عملیّاتی فاو با تیر مستقیم دشمن به شهادت رسید.

روحش شاد و راهش پر روهرو باد