حسین دندانه بند در سال 1335 در خانواده مذهبی و معتقد در آران و بیدگل متولد شد. دومین پسر و چهارمین فرزند خانواده بود. پدری سخت­کوش و زحمت­کش داشت که به کارگری در بنایی و کشاورزی می­پرداخت. حسین از همان دوران کودکی بنا به شرایط زمان و خانواده­اش، قالی می­بافت و گهگاهی در کشاورزی به پدر کمک می­کرد تا کمک خرج خانواده باشد. حسین در دوره نوجوانی توانست در مکتب­خانه حاج­آقا مصطفی حقیقیان تا کلاس پنجم درس بخواند و در کنار کار کردن، سواددار شود. در اوایل دوره جوانی بود که با دیگر دوستان، در تظاهرات و راهپیمایی­های قبل از انقلاب شرکت می­کرد و پیگیر مسائل اجتماعی و سیاسی کشور بود. در کنار قالی بافتن و کارگری، در همان دوران جوانی به دلیل علاقه به رانندگی و مکانیکی، مشغول به یادگیری رانندگی شد. چند ماه از پیروزی انقلاب نگذشته بود که تصمیم به ازدواج گرفت. حاصل این ازدواج 2 پسر به نام میثم و مصیب شد. وقتی میثم 4 سال و مصیب 2 سال داشت حسین دیگر نتوانست ماندن و دور بودن از جبهه را تحمل کند. چرا که همیشه دغدغه حضور در جبهه و جنگ علیه باطل را در سرداشت. او از طرف جهاد سازندگی به عنوان راننده ماشین سنگین به مناطق جنگی اعزام شد. در تاریخ 1363/8/9 وقتی برای دیدار خانواده خود از جبهه بر می­گشت به شهادت رسید و پیکر پاکش در گلزار هفت امام­زاده^ع بیدگل به خاک سپرده شد.

روحش شاد و یادش گرامی باد