فرازى از وصّيت‏نامه‏ ى شهيد على‏رضا حسنى

... ما پاسداران روح‏اللّه با ياد حسين بن‏ على عليه ‏السلام به جبهه مى‏رويم و در راهى كه او جنگيد، ستيز مى‏كنيم و براى هدفى كه او كشته شد، جان مى‏دهيم.

خدا را شكر مى‏كنم كه به من عمر داد تا رسيدن يوم ‏اللّه را درك كنم. اكنون يوم ‏اللّه ديگرى است پيرو يوم ‏اللّه حسين عليه ‏السلام در ميدان شهادت كه «هل من ناصرينصرنى» را سر داد. حسين جان، اگر در آن فضاى داغ و خونين كسى به فريادت نرسيد و نداى تو را لبيك نگفت، ما پيروانت در فضاى گرم و خونين ايران زمين دست مردانگى گرفته و به نداى غريب تو لبيك مى‏گوييم. حسين جان، لبيك اى پيشتاز و اى رهبر، لبيك. اين روش حقيقى است و بايد اين‏گونه باشيم.

....از مردم مسلمان هم خواهش مى‏كنم كه دست از يارى امام بزرگوار برندارند. امّت اسلامى، بداند كه اين انقلاب با خون شهداى زيادى به دست ما رسيده‏است. از آنها خواهش مى‏كنم اين بار سنگين را زمين نگذارند، چون در اين‏ صورت انقلابى كه به دست ما رسيد، به وابستگى كشيده خواهد شد...